Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Με βρήκε το ξημέρωμα
που σβήνανε τ'αστέρια
της νύχτας το ημέρωμα
να νιώθω μες τα χέρια

έφυγε η άγρια σκοτεινιά
έφεξε η ελπίδα
είδα το μαύρο να σιωπά
το διωξε η αχτίδα

τρέχω ξανά στον άνεμο
με τα μαλλιά λυμένα
στου ήλιου λούζομαι το φως
δεν κλαίω για κανένα