Ο David Schwimmer και η Jennifer Aniston στα Φιλαράκια και ο Τάσος Χαλκιάς και η Κωνσταντίνα Μιχαήλ στο Λαβ Σόρρυ
Ήταν το 1994, η χρονιά όπου στην Αμερική ξεκίνησαν τα φιλαράκια και στην Ελλάδα μεσουρανούσε το Λαβ Σόρρυ, όταν ανακάλυψα έναν κόσμο που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν τελείως άγνωστος.
Γύρω από το πώς ''πρέπει'' να μοιάζει μια γυναίκα κι ένας άνδρας και τι τον ελκύει, έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία στερεοτύπων με βάση την ηλικία, την εθνικότητα, ακόμη και την πολιτική ή και την κοινωνική ιδεολογία .
Με αφορμή τη σειρά ‘’FRIENDS’’ έχουν γραφτεί από άρθρα - μέχρι και πτυχιακή εργασία- με θέμα "Πώς μία τηλεοπτική κωμωδία καταστάσεων πυροδότησε την πτώση του δυτικού πολιτισμού.''
Το βασικό επιχείρημα είναι το εξής : οι διανοούμενοι και γενικώς οι άνθρωποι με ενδιαφέροντα εμφανίζονται ως βαρετοί και ξενέρωτοι στις δημοφιλείς σειρές ενώ προωθούνται τα πρότυπα χαμηλής μόρφωσης και ποιοτικής στάθμης, χαρακτήρων .
Ο Ρος Γκέλερ, ο ήρωας στη σειρά που υποδυόταν επί δέκα συναπτά έτη ο Ντέιβιντ Σουίμερ, ήταν παλαιοντολόγος, με διδακτορικό και καθηγητής πανεπιστημίου. Ήταν σκεπτόμενος, διανοούμενος, αθεράπευτα ρομαντικός και ερωτευμένος με τη Ρέιτσελ Γκριν την οποία υποδυόταν η Τζένιφερ Άνιστον, μια γυναίκα με μοναδικά ενδιαφέροντα τη μόδα και το shopping.
Αντίστοιχα η διάσημη σειρά, για τα ελληνικά δεδομένα, Λαβ Σόρρυ της Ελένης Μαβίλη είναι ένας αντιπροσωπευτικότατος καθρέφτης πως έβλεπε η ελληνική κοινωνίας των 90ς την ερωτική σχέση ανάμεσα σε ανθρώπους με διαφορετικό μορφωτικό επίπεδο .
Ένας περπατημένος στη ζωή, πολυγαμικός και λαϊκός άνδρας και μια μορφωμένη αλλά χωρίς σεξουαλικές εμπειρίες γυναίκα έλκονται ο ένας από τον άλλο και το σεξ μιας νύχτας μεταξύ αγνώστων καταλήγει να μετατραπεί σε μια ιδιόμορφη σχέση.
Τόσο οι συντηρητικοί όσο και οι προοδευτικοί έβγαλαν αφρούς για τη συγκεκριμένη σειρά.
Οι μεν, γιατί ο Σάκης ο υδραυλικός με το δασύτριχο στήθος περιφερόταν ημίγυμνος προσβάλλοντας τα ''χρηστά ήθη'' και οι δε γιατί θεώρησαν τη σειρά σεξιστική και προσβλητική καθώς παρουσιάζεται μια μορφωμένη γυναίκα, ως στερημένη που χρειάζεται ένα αρσενικό παλιάς κοπής για να αποκτήσει υπόσταση.
(Σε προηγούμενα άρθρα σε αυτό το μπλογκ για την έμφυλη βία και την πατριαρχία υπάρχουν περισσότερες λεπτομέρειες για το πως επιδρούν τα σεξιστικά αντανακλαστικά τόσο σε κλειστές κοινωνίες όσο και στη διαμόρφωση της ψυχολογίας του συνόλου και για το πως κυριαρχεί το αφήγημα ότι η ζωή μιας γυναίκας να περιστρέφεται γύρω από το αλφα αρσενικό. )
Όμως, δεν θεωρώ ότι η σειρά είχε τη συγκεκριμένη στόχευση. Προσωπικά θεωρώ ότι και στις δυο περιπτώσεις (Φιλαράκια και Λαβ Σόρρυ) πρόκειται για σάτιρα αναχρονιστικών στερεοτύπων κι όχι για επιβολή προτύπων.
Κι άρεσαν και οι δυο σειρές ακριβώς γιατί οι επιθυμίες και τα όνειρα του κάθε ανθρώπου, είναι μοναδικά και ξεχωριστά που δεν χωρούν μέσα σε καλούπια.
Η ανθρώπινη ψυχή και η φύση γενικότερα είναι γεμάτη αντιφάσεις και πολλές φορές απορούμε και εμείς οι ίδιοι με τον εαυτό μας με πληθώρα πραγμάτων που μας αρέσουν τα οποία μπορεί να είναι κόντρα σε κοινωνικές συμβάσεις και σε status quo.
Είμαστε στο 2022 και συζητάμε ακόμα για τα πρότυπα ομορφιάς, τα στερεότυπα και την αιώνια και τεχνητή διαμάχη των ρόλων των δυο φύλων.
Ούτε ο άνδρας πρέπει να είναι υποχρεωτικά μπρουτάλ ούτε η γυναίκα υποχρεωτικά μπίμπο .
Το τι μας ελκύει και το τι μας απωθεί σε έναν άλλο άνθρωπο και στον εαυτό μας είναι κάτι αυστηρά προσωπικό και δεν αφορά κανέναν άλλο. Δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει ούτε η εμφάνιση ούτε οι προτιμήσεις του καθένα από μας.
Αν ζήσει ο καθένας την ζωή του όπως θέλει και δεν αφήνει άλλους να επηρεάζουν τις επιλογές του όλοι θα ήμασταν περισσότερο ευτυχισμένοι και κυρίως ισορροπημένοι.
Γι αυτό : προσωπικά ζητήματα συζήτηση κομμένη !
ΥΓ Δεν κρύβω ότι κι εγώ είχα τσιμπηθεί με τον χαρακτήρα που υποδυόταν ο Τάσος Χαλκιάς στη συγκεκριμένη σειρά κι όχι με γνώμονα το αξύριστο στήθος φυσικά.
Μου άρεσε γιατί ήταν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, πειραχτήρι και ετοιμόλογος, τραγουδούσε με κέφι και ζωντάνια, χαιρόταν τη ζωή του έτρωγε σουβλάκια με τζατζίκι για πρωινό μαζί με τον καφέ του και αγάπησε δυνατά και με πάθος τη γυναίκα που μίλησε στην ψυχή του χωρίς να λογαριάσει τη γνώμη των άλλων. Γι αυτό άλλωστε και αγαπήθηκε και ταυτίστηκε με το ρόλο.
Επίσης η αγαπημένη Κωνσταντίνα Μιχαήλ, η οποία έγινε γνωστή μέσα από αυτή τη σειρά, σε διάφορες συνεντεύξεις της που έχω παρακολουθήσει είναι μια γυναίκα που αποτελεί πρότυπο για τη νέα γενιά ασυμβίβαστη και ψαγμένη, με πολύ ωραίο λόγο και απόψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου